مدیریت پیمان

مدیریت پیمان Management Contracting همان طور که از نامش بر می آید، روشی است که در آن کارفرما، یک شرکت یا یک شخص را تعیین می کند تا مدیریت اجرای پروژه را بر عهده بگیرد. بنابراین تعیین روش های اجرای پروژه و تعیین چارت سازمانی و استخدام نیروها بر عهده پیمانکار است. در این مقاله اطلاعات مفیدی در مورد پیمان مدیریت ارائه شده است . در این روش پیمانکار یا شخص، بابت مدیریت پروژه درصدی از هزینه های انجام شده را دریافت می دارد . این هزینه ها معمولاً شامل هزینه تهیه موارد قرارداد و هزینه اجرا می باشد ولی قبل ازهزینه های صورت گرفته باید توافق طرفین درنظر گرفته شود ، این پیمان به سود طرفین می باشد چون کارفرما هیچ بالاسری ( اورهد یا سود) به پیمانکار پرداخت نمی کند فقط هزینه موارد لازم در قرارداد ، مدیریت طرح، نیروی انسانی و ماشینی را پرداخت می نماید، بنابراین در هزینه پیمان صرفه جویی می شود.

در صورتیکه Management Contracting در اواسط فاز طراحی و یا زودتر به کار گرفته شود، با ادغام شدن درون تیم طراحی و هماهنگی با تیم طراح قادر خواهد بود تجربیات و مهارتها مربوط به ساخت را در طراحی ها اعمال نماید تا منجر به کاهش زمان، هزینه، اجرایی شدن بهتر طرحها و افزایش امکان آنالیز مهندسی ارزش در مراحل طراحی و ساخت گردد. با توجه به اینکه نظارت بر عملیات اجرایی پیمانکاران ساخت بر عهده MC می باشد بنابراین نیازی به خدمات نظارتی مهندسین مشاور نیست. حضور MC منجر به ایجاد هماهنگی مابین پیمانکاران ساخت و رفع مشکلات آنان به لحاظ عدم تداخل کاری می گردد. ارائه خدمات پشتیبانی به پیمانکاران ساخت منجر به تسریع عملیات اجرایی و همچنین پوشش دادن نقاط ضعف آنان میگردد. چون MC مستقیماً در طراحی و اجرا شرکت نمی کند، می تواند فارغ از مسایل مستقیم اجرایی منحصراً به مدیریت، برنامه‌ریزی و کنترل هزینه بپردازد. MC همچون عضوی از تیم کارفرما، تمایلات سودجویانه پیمانکاری ندارد و تنها هدفش جلب رضایت کارفرما ,حفظ منافع آن است. در این روش رقابت شدیدی مابین پیمانکاران ساخت ایجاد میگردد، زیرا کار به بسته های کوچکتری تقسیم شده است و پیمانکاران با انجام صحیح و بموقع آن، سعی در به دست آوردن بسته های کاری بیشتری دارند.

در این قرارداد پیمانکار مقداری از هزینه های ساخت را به صورت درصدی از کارفرما دریافت می کند. که معمولا از آن برای تهیه مواد و مصالح اولیه پروژه استفاده می نماید. نحوه پرداخت و دریافت هزینه ها کاملا بر اساس قرارداد تعیین شده مشخص می گردد. سود کارفرما در قرارداد مدیریت پیمان ساخت و ساز ، به این صورت است که هیچ هزینه بالا سری را پرداخت نخواهد کرد. و فقط هزینه های مربوط به تهیه مواد و مصالح، نیروهای انسانی و تجهیزات را به پیمانکار می پردازد. همچنین سود پیمانکار در این قرارداد به این صورت است که، پیمانکار ساختمان هیچ هزینه ای بابت ساخت پروژه پرداخت نمی کند و هیچگونه تعهدی را بر عهده نمی گیرد. در نهایت به دلیل تخصص و حرفه خود مقداری سود را به صورت درصدی از کل هزینه ها از کارفرما دریافت می نماید. به اینصورت درصد مدیریت پیمان مشخص خواهد شد.

کارفرما : کارفرما شخصی حقیقی و یا حقوقی می باشد. که ممکن است خود مالک زمین باشد و یا به عنوان معاون مالک، کارفرمای پروژه محسوب شود. او شخصی است که تمامی هزینه های مربوط به ساخت و ساز پروژه را بر عهده دارد. معمولا در قرارداد های بزرگ کارفرما موظف به بیمه کردن طرفین قرارداد می باشد. او تمامی اطلاعات را از طریق مشاور به پیمانکار منتقل می نماید.

پیمانکار : یکی از طرفین اصلی قرارداد پیمان مدیریت ، پیمانکار است. پیمانکار شخصی حقیقی و یا حقوقی است، که مسئولیت مدیریت پروژه ساخت و ساز را به عهده دارد. پیمانکار می تواند با رعایت دو اصل قرارداد را قبول نماید. در حالت اول مسئولیت تهیه تمامی تجهیزات، مصالح و نیروی انسانی با شخص پیمانکار می باشد. و به هزینه کلی از طرف کارفرما تعیین می گردد. در حالت دوم تمامی مصالح به وسیله کارفرما تهیه می گردد. و پیمانکار مسئول تهیه تجهیزات و استخدام نیروهای انسانی می باشد. در این صورت بابت تهیه مصالح هزینه ای به پیمانکار تحویل داده نمی شود. و فقط هزینه تهیه تجهیزات و نیروهای انسانی به پیمانکار تحویل داده می شود.

مشاور : از دیگر افراد حاضر در قرارداد مدیریت پیمان ساخت و ساز مشاور است. مشاور وظیفه دارد تا پس از مشورت کارفرما با او، قرارداد مناسبی را تنظیم نماید. و سپس بررسی کند که آیا پروژه مطابق با خواسته های کارفرما پیش می رود یا خیر؟ به طور کلی وجود مشاور می تواند ریسک اشتباهات و ضررهای قرارداد را به حداقل برساند. از طرفی وجود مشاور از بروز هرگونه تاخیر غیر مجاز در روند قرارداد و پروژه جلوگیری می نماید.